Wrzosowiska w Polsce powstały przy udziale człowieka. Bez jego ingerencji zarastają sosną, brzozą i innymi gatunkami drzew, co prowadzi do wyginięcia części gatunków roślin i zwierząt związanych bezpośrednio z wrzosowiskami. Kontrolowane wypalanie jest jedną z metod czynnej ochrony wrzosowisk. Spaleniu ulegają tylko nadziemne części krzewinek, natomiast korzenie pozostają nieuszkodzone, co pozwala wrzosom na szybką regenerację. Jednocześnie ogień zatrzymuje proces zarastania i stwarza odpowiednie warunki do życia roślin i zwierząt charakterystycznych dla wrzosowisk.

Wypalanie zostało poprzedzone szkoleniem, podczas którego przekazano informacje na temat prowadzenia tej formy czynnej ochrony wrzosowisk z zachowaniem bezpieczeństwa ludzi i środowiska.

Ze względu na niekorzystne warunki pogodowe wypalono jedynie niewielki, wcześniej wytypowany fragment wrzosowiska o powierzchni ok. 0,5 hektara. W październiku ubiegłego roku w kontrolowany sposób wypalono ponadto ok. 2,5 hektara wrzosowisk. Proces ich regeneracji jest przedmiotem badań naukowców.

W części praktycznej warsztatów prowadzonej przez Instytut Badawczy Leśnictwa udział wzięli przedstawiciele Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku, Nadleśnictw: Drygały, Łomża i Maskulińskie, Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu oraz Delegatury Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej w Olsztynie. Nad bezpieczeństwem pożarowym czuwały ponadto jednostki Wojskowej Straży Pożarnej z Bemowa Piskiego oraz z Orzysza.