Asset Publisher Asset Publisher

certyfikaty

Certyfikat leśny jest potwierdzeniem prowadzenia gospodarki leśnej w Lasach Państwowych zgodnie z zasadami zachowania trwałości lasów, zrównoważonego rozwoju i ochrony przyrody. Przyznanie certyfikatu zapewnia, że lasy są zarządzane poprawnie na każdym etapie – od wysiania nasion w szkółkach, poprzez zabiegi hodowlane i ochronne, do pozyskania i sprzedaży drewna. Certyfikacja gospodarki leśnej jest dla Lasów Państwowych korzystna, ponieważ na całym świecie rośnie zapotrzebowanie na surowiec certyfikowany – poszukuje go wielu renomowanych producentów wyrobów z drewna

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku, w skład której wchodzi Nadleśnictwo Drygały posiada dwa certyfikaty leśne: PEFC i FSC.

- Certyfikat PEFC o numerze PEFC-BVCPL/PEFCFM/11/1 ważny od 14 listopada 2023 r. do 13 listopada 2026 r.

PEFC jest skrótem angielskiej nazwy niezależnej międzynarodowej organizacji pozarządowej Programme for Endorsement of Forest Certification Schemes założonej w 1999 roku. Została ona utworzona, by wspierać zasady zrównoważonej gospodarki leśnej. Jej celem jest ocena i wzajemne uznawanie krajowych systemów certyfikacji leśnej. W związku z tym certyfikacja ta jest prowadzona według standardów krajowych, akredytowanych przez PEFC. System certyfikacji dotyczy dwóch obszarów: certyfikacji gospodarki leśnej i łańcucha dostaw.

Przyznanie certyfikatu PEFC oznacza, że Nadleśnictwo Drygały prowadzi trwałą i zrównoważoną gospodarkę leśną. 

- Certyfikat FSC o numerze SGSCH-FM/COC-008962 ważny od 15 września 2024 do 14 września 2029.

FSC (Forest Stewardship Council) jest międzynarodową organizacją „non-profit”, utworzoną po Szczycie Ziemi w 1992 roku. Celem jest wspieranie inicjatyw, zmierzających do odpowiedzialnego zarządzania światowymi zasobami leśnymi oraz znakowanie dostępnych na rynku certyfikowanych produktów leśnych.

Przyznanie certyfikatu FSC oznacza, że lasy Nadleśnictwa Drygały zarządzane są zgodnie z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, poszanowaniem wartości społecznych miejscowej ludności oraz jednoczesnym zachowaniem równowagi między zasadami ekonomicznego prowadzenia gospodarki leśnej a utrzymaniem trwałości ekosystemów leśnych.